Słowa wypowiadane przez alienowane dzieci mają podwójne znaczenie. Pierwsze – to słyszalne – składane w bezradności i nieumiejętności poradzenia sobie z sytuacją. Drugie – te ukryte – stanowią rzeczywiste wołanie o pomoc, błaganie o zakończenie drenującego emocjonalność dziecka procesu alienacji rodzicielskiej, jednej z najbardziej okrutnych form przemocy psychicznej. Okrutnej, bo stosowanej przez najbliższe dziecku osoby, a realizowanej w celu osierocenia dziecka, pozbawienia go więzi z jednym z rodziców, bezpowrotnego okaleczenia jego/jej poczucia bezpieczeństwa, spokoju, odebrania szansy na równowagę w procesie rozwoju, wzrastania, życia po prostu.

Australijka Amanda Sillars została jako dziecko poddana tzw. porwaniu rodzicielskiemu i oddzieleniu od jednego z rodziców szczelnie wypracowanym procesem alienacji rodzicielskiej. Po latach Amanda otwiera swoje doświadczenie na świat, by mówić o zabójczych wręcz skutkach tego, czego doświadczyła, by uświadamiać, czym jest alienacja rodzicielska i jak zgubnie tragiczna jest w swoich skutkach.  Doświadczona procedurami alienacji, przygotowała swoistą legendę pomagającą czytać słowa wypowiadane przez dzieci, które żyją pod presją tej formy przemocy psychicznej. Oto jej tekst wraz z podanym źródłem, tłumaczenie tekstu na język polski udostępnione przez pana Bartłomieja Gajowiec (link):

Źródło: https://www.linkedin.com/pulse/things-arent-always-appear-amanda-sillars/

• Nienawidzę Cię…
• Nie wolno mi Ciebie kochać…

• Nigdy nie byłeś dobrym rodzicem.
• Zmuszono mnie, bym zmienił w sobie swoją historię i nie wiem, jak naprawić szkody wyrządzone tą presją.

 

• Nie chcę Cię widzieć, spotykać się z Tobą…
• Chcę Cię widzieć, ale każde nasze spotkanie wywołuje ogromny żal we mnie, a po powrocie z naszych spotkań widze wyraźnie złość lub smutek, więc odpycham Cię od siebie by nie bolało mnie aż tak mocno…

 

• To wszystko Twoja wina!!!
• Boli mnie w środku, potrzebuję kogoś, by go obwinić za to i nie bardzo wiem, dlaczego to jesteś Ty.

 

• To sa moje emocje, co Ty o nich wiesz…
• Nie mogę już czuć ani myśleć za siebie, więc wszystkie mysli i uczucia, które mam nie są moje, proszę – zrozum.

• Nie kłamałem…
• Po każdym naszym spotkaniu poddawany byłem przesłuchaniu. Mówiłem im, co chcieli usłyszeć, by zdjąć z siebie ciężar ciśnienia. Przepraszam Cię, ale nie wiedziałem, co jeszcze mogę zrobić…

 

• Nikt Cię nie lubi, nie masz nawet przyjaciół…
• Przykro mi, że wszystkim wokoło nas naopowiadano kłamstw, a oni uwierzyli, nie zasłużyłeś sobie na to…

 

• Nie idę dziś z Tobą…
• Przepraszam Cię, ciśnienie osiągnęło za wielką siłę, proporcje wypadły poza rozsądek, łatwiej dla mnie będzie Cię nie widywać…

 

• Odejdź!
• Kiedy pojawiasz się, wzmagają ciśnienie jeszcze bardziej, więc się wycofuję, bo wtedy boli mnie mniej.

 

• Nie Twoja sprawa, jakie oceny dostaję w szkole!
• Twoje zainteresowanie moimi osiągnięciami wypełnia moje serce radością, ale nie wolno mi tego okazywać.

 

• Nie kupuj mi żadnych prezentów!
• Powiedzieli mi, że chcesz wkupić się w moją miłość i zdobyć ją prezentami. Ale czuję radość, gdy pozwolą mi zatrzymać otrzymane od Ciebie przemyślane prezenty…

• Przestań dochodzić swoich praw drogami oficjalnymi, powodujesz, że oni tracą pieniądze i sprawiasz im przykrość.
• Nie rozumiem tego, że fakt, iż walczysz o mnie ponownie w swoim życiu jest dobrem, które nie daje się wymierzyć.

 

• Nigdy nie było Cię, gdy Cię potrzebowałem.
• Bardzo chciałbym, byś tu teraz był, jak zawsze byłeś, tak czuły i kochający.

 

• Nie dzwoń do mnie.
• Ktoś stoi za mną i nasłuchuje, o czym rozmawiamy, zmusza mnie to, bym byl dla Ciebie nieprzyjemny i odrzucający.

• Nie interesuje mnie, jak się czujesz i co czujesz!
• Kiedy mówisz mi, jak Ci smutno, czuję winę i nie radzę sobie z nią.

 

• Nie mów mi, co mam robić, nie jesteś już moim rodzicem..
• Przepraszam za wszystko, co zrobiłem, to przecież nie moja wina, jestem w potrzasku.

 

• Zostaw mnie w spokoju!
• Jestem smutny i zły z powodu wszystkiego, co się dzieje wokół nas, ale proszę – nie opuszczaj mnie. Bądź blisko, nawet jeśli nie mogę do Ciebie sięgać…

 

• Nie interesuje mnie, co się z Tobą stanie!
• Chcę wiedzieć, co się dzieje w Twoim życiu, bo wtedy jesteś i w moim, jesteś blisko i czekasz na mnie, gdy nadejdzie ten moment, gdy wydostanę się z tego bagna.

• Nie kochasz mnie i nigdy mnie nie kochałeś!
• Proszę, nie poddawaj się, potrzebuję Twojej miłości.

 

• Nie chcę z Tobą mieszkać@I don’t want to live with you…
• Potrzebuję bardzo kogoś, kto zdejmie ze mnie ciężar,, z którym sobie nie radzę. Nie powinno się mnie zmuszać, bym wybierał pomiędzy rodzicami.

Ludzie zazwyczaj dostrzegają dziecko, które odrzuca rodzica. Dzieci żyjące w procesie alienacji rodzicielskiej funkcjonują w emocjonalnym bagnie, które zapewnia im emocjonalnie alienujący rodzic. Dzieci nie mogą juz myśleć ani czuć za siebie, przejmują emocje i rozporządzenia rodzica przemocowego i traktują je, jak swoje. Żyją przyczepione na siłę do rodzica molestującego.

Amanda Sillars, dziecko porwania rodzicielskiego i alienacji rodzicielskiej, obecnie edukator w kwestii zapobiegania powstawaniu i działaniu syndromu oddzielenia od drugiego rodzica (PAS – Parental Alienation Sydrome)

Źródło: https://www.linkedin.com/pulse/things-arent-always-appear-amanda-sillars/